Impulsy doprowadzające z błędnika są przewodzone przez gałąź przedsionkową nerwu VIII do jąder przedsionkowych rdzenia przedłużonego i do bocznej ściany IV komory, skąd odchodzą wtórne drogi do móżdżku, do jąder nerwów okołoruchowych, do rdzenia i do kory mózgowej. Drogi prowadzące do móżdżku dochodzą do dolnej części robaka: grudki, kłaczka i czopka robaka, od których odchodzą drogi powrotne do jąder przedsionkowych, tak że układowi grudka-kłaczek przypadają jedynie funkcje związane z czynnością aparatu przedsionkowego. Połączenie jądra nerwu przedsionkowego z jądrami nerwów oko-ruchowych i z rdzeniem kręgowym przez przyśrodkawy pęczek podłużny i drogą przedsionkowo-rdzeniową są dobrze znane, podczas gdy połączenia pomiędzy jądrem nerwu przedsionkowego i korą mózgową nie zostały jeszcze całkowicie poznane. Specyficzne połączenie oczno-przedsionkowe ma miejsce głównie w polu przedsionkowym. Odpowiednio do elektrofizjologicznego podziału korowej części aparatu przedsionkowego istnieją u człowieka zaburzenia przedsionkowe w postaci uczucia wirowania i padania przy drażnieniu płatów zarówno ciemieniowych, jak i skroniowych. W przeciwieństwie do zawrotów będących wrażeniem spowodowanym uszkodzeniem obwodowym lub w pniu mózgu zawroty w padaczce skroniowej i w niedokrwieniu płatów skroniowych można traktować jako omamy.