Jeżeli napady stają się bardzo częste, mówimy o stanie padaczkowym. Przerwać go można, stosując głęboką narkozę lub leczenie innego typu. Zawsze wówczas konieczne jest wykonanie elektroencefalogramu. W razie obecności zmian ogniskowych w eeg lub utrzymujących się napadów częściowych, niezbędne są natychmiastowe dalsze badania diagnostyczne z zastosowaniem angiografii, a przy jej ujemnym wyniku — odma śródczaszkowa lub tomografia komputerowa. Zdarza się jednak, że w częściowych napadach padaczkowych bywają ujemne nie tylko wszystkie wyniki badań klinicznych, ale — przy zejściu śmiertelnym — nie wyjaśni. Postawienie rozpoznania, leczenie i kontrola jego wyników za pomocą eeg mają w częstych napadach rozstrzygające znaczenie. Stan głębokiej nieprzytomności i utrzymujący się rytm ji o dużej częstotliwości świadczy o zatruciu środkami nasennymi, co może być potwierdzone badaniem toksykologicznym krwi. Nagłe odstawienie stosowanych przez wiele lat barbituranów doprowadzić może do tak dużej częstotliwości napadów, że w tym stanie techniczne metody badań są nie do wykonania. Podobnie trudnym problemem są drgawki towarzyszące śpiączkom hi-po- lub hiperglikemicznym. Jeżeli brak jest danych z wywiadu, rozpoznanie i oddzielenie przyczyn i skutków jest prawie niemożliwe. To samo dotyczy zaburzeń świadomości w ciężkiej rozedmie, w przełomie tarczycowym i w hipermolalności krwi.