Ostre typu udarowego niedowłady połowicze i zespoły płata ciemieniowego są następstwem urazów. Częściej jednak są one pochodzenia naczyniowego, z reguły wskutek zamknięcia naczyń tętniczych przez zakrzepy, zwężenia, rzadziej zatory, kurcze naczyń i krwawienia. Porażenia z niedokrwienia występują nagle, najczęściej z zachowaniem świadomości. Niedowłady połowicze spowodowane krwawieniami rozwijają się powoli w ciągu od pół godziny do kilku godzin i często towarzyszy im przyćmienie świadomości. Podostro i przewlekle rozwijające się niedowłady i zespoły płata ciemieniowego są następstwem procesów uciskowych (glejaki złośliwe, przerzuty nowotworowe i przewlekły krwiak podtwardówkowy). W łagodnych glejakach, paraglejakach i oponiakach objawy ubytkowe rozwijają się stopniowo, nasilając się w ciągu miesięcy i lat. W procesach uciskowych rozwijających się zarówno szybko, jak i powoli może współistnieć padaczka ogniskowa, której napady bywają przyczyną pogłębienia się niedowładu.