Powierzchnia wątroby jest gładka w zapaleniu wirusowym, w zapaleniu dróg żółciowych, stłuszczeniu, zastoju, w chorobach spichrzania przebiegających bez marskości i w układowych chorobach hematologicznych; w marskości, w podystroficznym zbliznowaceniu, w ziarnicy złośliwej — jest nierówna, nieregularna. Twarde guzy na powierzchni wątroby są właściwe dla ognisk nowotworowych. Ból i bolesność uciskowa są następstwem szybkiego zwiększenia się objętości wątroby i napięcia torebki wątrobowej. Bóle spontaniczne mają charakter kolki rzekomej i promieniują do pleców i prawego barku. Rozlane schorzenia miąższu wątroby wywołują uczucie ucisku lub rozpierania (zapalenie, stłuszczenie wątroby). Badanie radiologiczne. Dla zobiektywizowania wielkości wątroby można wykonać prześwietlenie i przeglądowe zdjęcie brzucha. Ukazują one granice wątroby, jej ewentualne przesunięcia (ropień podprzeponowy, sierp powietrza) oraz stosunek jej dolnej powierzchni do wypełnionych powietrzem pętli jelit, a od lewej strony do żołądka. Widoczne też bywają przesunięcia sąsiadujących narządów, otoczki wapniowe (bąblowiec), kamienie żółciowe, porcelanowy pęcherzyk, zwapnienie po preparacie Thorotrast, rozdęte gazem pętle jelita (niedrożność spowodowana zamknięciem jelita przez kamień) i środek cieniujący w wewnątrzwątrobowych drogach żółciowych po zespoleniu dwunastnicy z przewodem żółciowym wspólnym.