I okres stłuszczenia wątroby jest klinicznie niemy, a jego symptomatologia niecharakterystyczna; wątroba jest powiększona w różnym stopniu, ma różną spoistość, gładką powierzchnię, tępy brzeg i jest bolesna przy ucisku. W okresie II (alkoholowe lub tłuszczowe zapalenie wątroby) zaznaczają się cechy narastania procesu zapalnego, często w wyniku dodatkowego zadziałania czynnika szkodliwego w postaci spożycia alkoholu. Z cech zewnętrznych zwraca uwagę typowa twarz alkoholika, lekko obrzmiała, z wodnistymi oczami, nastrzykniętymi spojówkami, rozszerzeniami drobnych naczyń. Ponadto stwierdza się czerwony język i ciemnoczerwony kolor gardła. Obrazu choroby alkoholowej, często negowanej lub minimalizowanej przez alkoholików (narastającej również wśród kobiet), dopełnia ochrypły głos i lekko drżące ręce z nieskoordynowanymi ruchami. Nie ma tu żadnej zależności od warstwy społecznej pacjenta. W III stadium marskości tłuszczowej wątroba jest powiększona, guzowata, brzeg tępy, wałowaty. Rozpoznanie może być potwierdzone za pomocą laparoskopii lub biopsji. W około 40% wszystkich przypadków marskości wątroby etiologia pozostaje niejasna. Obok innych objawów klinicznych dominującym jest powiększenie wątroby. Stwierdzenie powiększenia wątroby metoda palpacyjną ma istotne znaczenie w wykrywaniu utajonych postaci marskości, w których brak jest zmian skórnych, następstw nadciśnienia wrotnego i zaburzeń czynności wątroby lub są obecne tylko pojedyncze objawy.