Upośledzenie przepływu przez lewa gałąź żyły wrotnej powoduje zanik lewego płata, co można potwierdzić metodą laparoskopii, angiograficznie lub za pomocą scyntygrafii. W przypadku gdy palpacyjnie nie wyczuwa się wątroby i nie stwierdza stłumienia wątrobowego, należy myśleć o przełożeniu trzewi. Zmian położenia brzegu wątroby przy wzdęciu, wodobrzuszu lub zroście przepony, nie należy mylić ze zmniejszeniem narządu. U osób wychudzonych zarys powiększonej wątroby może być widoczny przez powłoki brzuszne. Tętnienie wątroby tylko w kierunku strzałkowym jest tętnieniem udzielonym z aorty brzusznej. Obserwuje się je w znacznego stopnia niedomykalności zastawki aorty. Skurczone powiększanie się objętości wątroby występuje w niedomykalności zastawki trójdzielnej, w wyniku krótkotrwałego zahamowania odpływu krwi do prawego przedsionka. Wątroba jest miękka, ale jej spoistość wzmaga się przy każdym powiększeniu narządu: w ostrym zapaleniu wątroba jest bardziej miękka, w agresywnym — staje się bardziej zbita, podobnie w otłuszczeniu, cholestazie i w zastoju żylnym. W marskości jest twarda, a jeszcze twardsza w nacieku nowotworowym.