Określenie „zespół pozakrzepowy” dotyczy zaburzeń czynności układu żylnego, jako następstwa przebytego zakrzepu żył głębokich kończyn dolnych i miednicy. Głównym objawem zespołu jest obrzęk kończyny. Tylko część pacjentów jest świadoma powiązań między obserwowanymi objawami i przebytym zakrzepem żylnym. Występuje on często dopiero po kilku miesiącach od czasu zakrzepu. Obrzęki dotyczą głównie podudzi i — tylko w przypadkach zakrzepów żył miednicy — również ud. Początkowo ustępują w ciągu nocy lub po dłuższym odpoczynku w pozycji leżącej, ale z upływem czasu obrzęk twardnieje i już nie znika. Często w jego obszarze pojawiają się wybroczyny pozostawiające ciemną pigmentację skóry, która również ulega stwardnieniu. Żyły oboczne rozszerzają się, tworząc żylaki. Są one szczególnie liczne w zakrzepach żył miednicy i widoczne, najlepiej w pozycji stojącej, w pachwinach i w rejonie podbrzusza. W obszarze przewlekłego zastoju często pojawiają się zmiany skórne o charakterze wyprysku lub zapalenia, zwykle w następstwie zakażenia grzybiczego i bakteryjnego. Najczęstszym, uciążliwym powikłaniem są owrzodzenia powyżej kostki wewnętrznej, które należy odróżnić od owrzodzeń żylakowatych lub powstałych na tle zmian w tętnicach. Wymaga to udowodnienia przewlekłego uszkodzenia żył głębokich.