Zmiany reaktywne w granulocytach obojętnochłonnych wyrażają się występowaniem w cytopłazmie grubych, barwiących się na niebieskofioletowo ziarnistości, obecnością ciałek Dbhlego i wreszcie mniej lub bardziej zaznaczoną wakuołizacją. Ciałka Dohlego obserwuje się głównie w płonicy i w zapaleniu płuc, wakuolizację — w zapaleniach płuc, w posocznicach, w białaczkach i w chorobach wątroby. Od przesunięcia w lewo odgraniczyć należy dziedziczną anomalię jąder Pelgera Hueta, w której jądra przypominają wyglądem pałeczki (składają się najczęściej z dwóch grubych, obfitujących w chromatynę członów, połączonych szerokim mostkiem, „kształt binokli”). Często widoczne są w granulocytach tego typu ziarnistości toksyczne. Podobne zmiany obserwuje się przejściowo w ciężkich infekcjach, agranulocytozie lub w białaczkach. Zwiększenie liczby limfocytów bez zmian kształtu komórek określa się mianem limfocytozy. Odróżnić od niej należy tzw. odczyn limfatyczny, w którym komórki wykazują dużą różnorodność form. Obok typowych limfocytów znajdują się duże komórki z szerokim rąbkiem zasadochtonnej cytoplazmy i różnokształtnymi jądrami.