W bardzo wielu różnych miejscach leczenia alkoholizmu realizowany jest program dwunastu kroków, wśród których za jeden z najistotniejszych, uważany jest krok drugi, stanowiący podstawę zdrowienia w sensie umysłowym. Chodzi o to, że uzależnieni, ze względu na mechanizm zakłamania i ze względu na to, że tak trudni jest przyznać się do tego, że człowiek może być uzależniony i nie kierować własnym życiem, stworzyli sobie tysiące bajek, zaprzeczeń i iluzji, które żywią osobę uzależnioną i nią kierują. Osoba uzależniona dowiaduje się, że bardzo dobrze jest uznać, że może ktoś inny lepiej wie.

Kiedy alkoholik pierwszy raz przychodzi na spotkanie osób uzależnionych, to przeważnie wydaje mu się, że on tam nie za bardzo pasuje. Wówczas dobrze jest sobie uświadomić, że inne osoby tam obecne w pewnych kwestiach wiedzą lepiej, a mianowicie to, jak nie pić, czyli jak nie stosować destruktywnego zachowania, i ta wiedza jest niezwykle ważna, ponieważ drugi krok polega na tym, aby poddać w wątpliwość swoje myślenie i aby zawierzyć, że ktoś inny może lepiej wiedzieć ode mnie co jest dla mnie dobre, albo co mam robić, żeby nie pić i by żyć w trzeźwości. Poddać w wątpliwość własne myślenie oznacza tu, że są osoby wiedzące lepiej od uzależnionego, i od nich powinien się czegoś nauczyć.