W ośrodkach odwykowych często prowadzi się program dwunastu kroków. Każdy uzależniony ma bałagan w głowie, straszliwy bałagan, w którym ma dużo kłamstw, złudzeń, niepokojów i przede wszystkim niesamowicie niskie poczucie wartości a jednoczesne sny o potędze i wielkości. To wszystko da się sprowadzić do skutków uzależnienia. Kiedy człowiek uzależniony albo stara się wykazać samemu sobie lub innym jaki jest wspaniały i cudowny, albo najczęściej kiedy uzależnienie zwycięży i kiedy napije się, wpada w straszliwe poczucie nienawiści do samego siebie, pogardy i niskiego poczucia własnej wartości. I tak naprawdę alkoholik kiedy zaczyna trzeźwieć, tak naprawdę nie wie kim jest, i nie wie co nim rządzi, i nie wie jakie ma uczucia i emocje. I w zrobieniu pewnego porządku w tym świecie skłębionych uczuć i emocji służy czwarty krok. Mówi się w nim o obrachunku moralnym. To niektórym przypomina rachunek sumienia to dotyczy raczej zdania sobie sprawy z własnych zachowań i uczuć jakie moje zachowania we mnie budzą. Celem tego kroku jest uporządkowanie swoich zalet i wad i zobaczenie swoich zalet i wad. Jest to bardzo trudny krok, budzi nawet grozę. Wielu ludzi zdrowiejących bardzo się tego kroku boi, często go odkłada i odwleka, ponieważ boi się zobaczyć prawdę o samym sobie.