Autyzm jest złożonym zaburzeniem rozwojowym i w funkcjonowaniu układu nerwowego ośrodkowego. Autyzm charakteryzuje się zakłóceniem zdolności komunikowania uczuć i w budowaniu poprawnych relacji interpersonalnych, charakteryzuje się także zubożeniem zachowań i stereotypowością zachowań, jak również trudnością w integracji zmysłowych wrażeń. Cechą naczelną autyzmu jest poczucie alienacji chorego, który ma poczucie przebywania we własnym świecie przeżyć, co sprawiło, że na oznaczenie tej grupy zaburzeń przyjęło się nazywać autyzmem, czyli z greki „sam”.

Dziś autyzm dziecięcy jest poddawany rozmaitym formom leczenia, wśród których wyróżnia się zwłaszcza oddziaływanie behawioralne i edukacyjne, które potrafią istotnie poprawiać życie chorych, ale, co trzeba podkreślić, autyzm nie jest jeszcze w pełni uleczalny, bowiem zaburzenia utrzymują się całe życie chorego.

Wiele wskazuje na to, że kluczowe jest odpowiednio wczesne rozpoznanie autyzmu, by można było równie wcześnie podjąć oddziaływanie medyczne. Dość istotne bywa również leczenie farmakologiczne, przy czym jego zastosowanie określane jest mianem uzupełniającego. Tym nie mniej choroba jest wciąż jest nieuleczalna w swej pełni.