Przy dużej ilości bakterii mocz ma wygląd lekko opalizujący i przy poruszaniu naczyniem powstają w nim mieniące się fale. Po odstawieniu moczu zmętnienie nie opada, przeciwnie wzmaga się. Charakterystyczny jest ostry zapach, jaki wywołuje obecność pałeczek okrężnicy i mdły przypominający bulion zapach gronkowców. Jeżeli w zabarwionym rozmazie nie odwirowanego moczu można rozpoznać bakterie, pozwala to przypuszczać, że ich liczba w moczu jest zdecydowanie patologiczna, tj. wynosi co najmniej 105 drobnoustrojów na ml. Wysuszony, zabarwiony sposobem Grama rozmaz pozwala na odróżnienie ziarenkowców od krótkich i długich pałeczek. Niepowodzenie w leczeniu wymaga wykonania antybiogramu oraz badań w kierunku gruźlicy. Bakteriomocz, jeżeli — jak to bywa najczęściej — nie wywołuje żadnych dolegliwości, bywa przez lata nie rozpoznany. Często kryją się za nim stare ogniska bliznowate w nerkach, szczególnie gruźlicze, lub wady w obrębie dróg moczowych. Bywa on też następstwem przechodzenia do układu moczowego drobnoustrojów w chorobach jelita grubego, w tym także we wrzodziejącym zapaleniu jelit..