Bezmocz wydalniczy spotyka się w guzach złośliwych w miednicy małej naciekających lub uciskających moczowody. Nagłe przerwanie wydzielania moczu w kamicy nerkowej świadczy albo o anomalii rozwojowej w postaci jednej tylko nerki, albo o całkowitym braku czynności jednej z dwóch nerek, co wymaga natychmiastowego badania cystoskopowego. Bezmocz odruchowy może wystąpić, choć rzadko, po operacjach albo po pielografii. Częste oddawanie moczu w przeciwieństwie do wielomoczu jest to objaw, który może mieć związek wyłącznie ze zmianami w obrębie pęcherza i cewki moczowej. Częste, nagłe parcie na mocz, z rżnącymi lub kłującymi bólami pod koniec mikcji, jest typowe dla ostrego zapalenia pęcherza lub cewki tylnej, ale również dla nacieku gruźliczego ściany pęcherza. Oddawanie małych ilości moczu, bez typowego dla schorzeń pęcherza osadu, może być spowodowane procesami rozrostowymi trójkąta pęcherzowego, w postaci polipowatego przerostu błony śluzowej. Parcie na mocz z bólem w końcowej fazie mikcji, z towarzyszącym krwawieniem po wstrząsach ciała, przemawia za kamicą pęcherza lub miedniczek.