Najczęstszą przyczyną obrzęków z niedoboru bialka jest jego utrata przy masywnym białkomoczu (zespół nerczycowy), przez skórę (oparzenia, rozległe erytrodermie), przez przetoki, w ropieniu, w następstwie powtarzanych upustów dużych ilości płynu z jam ciała, krwawieniach i w wyniku jelitowej ucieczki białka. Ucieczkę białka przez przewód pokarmowy, niekoniecznie związaną z biegunką, można rozpoznać za pomocą techniki izotopowej. W tym celu wstrzykuje się dożylnie Cr i następnie oznacza radioaktywność wydalonego w ciągu 48—72 h kału. Utrata białka z następowymi hipoproteinemicznymi obrzękami występuje w licznych chorobach żołądka i jelit: nieżycie przerostowym żołądka, w chorobie Crohna, we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, nowotworach, zwężeniach jelit, chorobach pasożytniczych, skrobiawicy. Nierzadko przyczyną utraty białka przez przewód pokarmowy są choroby układu chłonnego (chłoniaki złośliwe, zapalne i nowotworowe nacieki w obrębie krezki i przewodu piersiowego). Obrzęki w ciężkiej prawokomorowej niewydolności krążenia mogą pogłębiać się dodatkowo wskutek utraty białka przez przewód pokarmowy.