Choroby ze spichrzania wywołane są odkładaniem się żelaza, miedzi, preparatu Thorotrast, glikogenu i lipidów. Powiększenie wątroby jest w nich regułą. W 60—65% przypadków sarkoidozy proces chorobowy w wątrobie ma charakter utajony, jest ona miernie powiększona i niebolesna. Przy niepewnych zmianach płucnych i powiększonych węzłach chłonnych wnęk z ujemnym odczynem tuberkulinowym można uzyskać potwierdzenie podejrzenia choroby Boecka na podstawie wyniku biopsji wątroby. Rzadka, ziarnicza postać wątrobowa choroby ze splenomegalią, żółtaczką i cholestazą, może doprowadzić do marskości. Z marskością mogą współistnieć pojedyncze lub mnogie ogniska nowotworowe. Rozrost guza powoduje niekiedy skrajne powiększenie wątroby, która wypełnia całą górną połowę prawej części brzucha i nadbrzusza, przesuwając przeponę ku górze. Wątroba jest twarda, jej powierzchnia guzowata, często bolesna przy ucisku. W niektórych przypadkach bóle są bardzo silne. Oba płaty mogą powiększać się w różnym stopniu i niezależnie od siebie. Wielkość wątroby i nacieki nowotworowe są łatwe do ustalenia za pomocą scyntygrafii. Stopień uszkodzenia czynności wątroby bywa rozmaity. W elektroforezie białek surowicy stwierdza się wzrost. globulin.