Krótkie badanie przedmiotowe musi uwzględnić czynność układu oddechowego, pracę serca i ciśnienie tętnicze krwi. Stan drożności dróg oddechowych, ruchy klatki piersiowej i stan układu krążenia z ciśnieniem krwi, które wyznaczają stopień zagrożenia i sposób postępowania leczniczego, mają też wartość dla wstępnego rozpoznania. Oddychanie jest w każdym przypadku głębokiej nieprzytomności nieregularne, a objętość oddechowa albo niewystarczająca, albo zbyt duża. Nieuniknionym następstwem tego stanu są zaburzenia metaboliczne i zmiany zawartości gazów we krwi. W razie niemiarowej czynności serca, patologicznego zapisu ekg i nieprawidłowych wartości ciśnienia należy poważnie rozważyć, czy zaburzenie świadomości nie jest związane ze zmianami w układzie krążenia. Stan neurologiczny można ocenić na podstawie paru objawów. Sztywność karku, napięcie kończyn i odruchy rozciągowe w kończynach dolnych, różne napięcie kończyn, różne ich ułożenie, odmienna reakcja na bodźce bólowe — pozwalają myśleć o krwawieniu do przestrzeni płynowych lub o zapaleniu opon. Porażenie połowicze może się wyrażać małą różnicą napięcia mięśni i bardziej bezwładnym opadaniem uniesionej do góry, porażonej kończyny. To samo dotyczy obustronnie różnych reakcji obronnych, przede wszystkim przy drażnieniu podeszew obu stóp. Dobry neurolog nie zapomni też nigdy zbadać tętna na tętnicach szyjnych i skroniowych.