Ważnym badaniem jest ustalenie reakcji pacjenta na bodźce bólowe. W sposób niewidoczny dla członków rodziny szczypie się chorego w pierś lub w tylny fałd ramieniowy. Wywołanie w ten sposób ukierunkowanej reakcji obronnej świadczy, że przyćmienie świadomości nie jest tak głębokie, jak wtedy, gdy taki sam bodziec wyzwala tylko odruchowy mechanizm prostowania lub gdy nie ma żadnej reakcji. Obserwowane przy tym niekiedy pogłębienie się oddychania albo reakcje źrenic wskazują na pewne przetwarzanie bodźca. Sprawdzianem oddziaływania na bodźce bólowe jest wywołanie odruchu podeszwowego lub reakcji przy ucisku punktów wyjścia nerwu trójdzielnego i potylicznego. Jeżeli chory reaguje wyłącznie na silne bodźce bólowe, należy sprawdzić reakcje źrenic. Jeżeli źrenice są szerokie i nie wykazują żadnej reakcji na silne bodźce, widoki na poprawę stanu są niewielkie. Źrenice o niejednakowej szerokości przemawiają za wewnątrzczaszkowym uciskiem z przemieszczeniem, bardzo małe źrenice wskazują na zatrucie. Jednakże częste zatrucia mieszaniną różnych środków toksycznych nakazują dużą ostrożność w ocenie tego objawu.