Istotna dla początku choroby jest sytuacja życiowa, w jakiej znajdował się pacjent w momencie zachorowania. Mniejsze znaczenie mają przy tym same fakty, a większe sposób przeżywania ich przez pacjenta. Również i w tym przypadku ogólna i neutralnie brzmiąca zachęta: „Czy nie mógłby Pan (Pani) opisać swego stanu przed wystąpieniem choroby?” ma na celu dowiedzenie się o możliwych zmianach stosunku pacjenta do rodziny lub osób, z którymi pozostawał w związku, o przypadkach śmierci, urodzeń, ślubów i wielu innych. Rolę czynnika wyzwalającego chorobę mogą wywołać także pragnienia, plany, niepowodzenia w życiu zawodowym czy zmiany w stanie posiadania. Najczęściej chodzi o zaostrzenie istniejącego konfliktu wewnętrznego, w którym dla wyzwolenia symptomatyki chorobowej niekonieczne są ciężkie zdarzenia losowe. Częstsze bywają mało znaczące dla oceniającego niepowodzenia czy sytuacje życiowe w okresie szczytowego napięcia psychicznego.