Tworzenie barwnika wydają się pobudzać również bodźce mechaniczne, np. drapanie. Dlatego w wielu przewlekłych chorobach skóry jest ona wyraźnie ciemniejsza. Szkolnym przykładem tego rodzaju zmian jest skóra włóczęgów. Melanoza po arsenie, w postaci ciemnoszarego przebarwienia tułowia, jest częściowo spowodowana hiperpigmentacją, częściowo zależy od odkładania się w skórze metalicznego arsenu. Jest ona często skojarzona z innymi objawami przewlekłego zatrucia arsenem, jak rogowacenie, szczególnie powierzchni dłoni, i nowotwory skóry. Zbrązowienie skóry jest częstym objawem w przewlekłych chorobach wątroby, szczególnie w marskości żółciowej. Skóra, może w niej przybierać kolor od żółtobrązowego do czarnobrązowego. Często pigmentacja ma charakter plam, z ogniskowymi odbarwieniami. Przy braku żółtaczki rozpoznanie może być niełatwe. Przebarwienie skóry jest stałym objawem w hemochromatozie. Z powodu nagromadzenia się melaniny i barwnika żelaza skóra staje się bardzo ciemna, szczególnie w obszarach, które fizjologicznie są intensywniej zabarwione. Fałdy na powierzchni dłoni pozostają jasne. Brązowe zabarwienie skóry widoczne są głównie na czerwieni wargowej, błonie śluzowej warg i nawet na spojówkach. Bardzo rzadko spotykane rogowacenie ciemne występuje w nowotworach, zwykle w raku żołądka i tylko niekiedy w raku płuc i sutka.