Istnieją trzy techniki usuwania endometriozy przy pomocy operacji. Jedną z nich jest elektrokoagulacja wykonywana za pomocą elektrod koagulujących, czyli prądu elektrycznego. Następną z metod jest wycinanie wykonywane za pomocą nożyczek lub skalpela. Trzecią z kolei jest waporyzacja dokonywana za pomocą noża plazmowego lub lasera, który posiada odpowiednie właściwości.

W przypadku elektrokoagulacji proce­­durę wykonuje się przy użyciu mono- lub bi-po­­la­r­nych elektrod. Jest to metoda uchodząca za najpro­st­szą, nie wymagającą specja­­li­­sty­cz­nych narzę­­dzi, dlatego też jest stosowana najczę­ściej. Należy jednak przy tym odnotować pewną uwagę, ponieważ badania dowiodły, że w zwę­glonej tkance na­dal mogą wystę­pować aktywne gruczoły endome­trialne, które mają zdolność do wznowienia choroby, przy czym to już w pierw­szych miesią­cach po operacji. Jedną z kolejnych wad elektro­ko­agu­lacji jest pewna zdolność negatywna metody prowadzącej do uszko­dzenia tkanki leżącej pod ogniskiem endome­trial­nym, sięga­jąc do 1 cm. Nabiera to wymiaru szcze­­gólnie znaczącego podczas koagu­lacji jajnika, powodując bowiem dość znaczne zmniej­szenia rezerwy jajni­­ko­­wej, a co za tym idzie, obniżenie płodności.