Zespół sznurów tylnych. W sznurach tylnych przewodzone są bodźce czuciowe o decydującym znaczeniu. Należy do nich czucie różnicujące, tj. umiejętność rozróżnienia miejsc podrażnienia dwóch sąsiadujących punktów, przy działających równocześnie lub w krótkim odstępie czasu bodźcach, oraz rozpoznawania nakreślonej na skórze liczby, jak również czucie ułożenia i ruchu. Czucie dotyku i wibracji jest przewodzone częściowo przez sznury tylne, częściowo przez przednio-boczne. Zaburzenie czucia ułożenia i ruchu prowadzi do ataksji rdzeniowej, której towarzyszy zmniejszenie napięcia mięśni. Zespół sznurów tylnych jest szczególnie silnie wyrażony w wiądzie rdzenia, w którym są równocześnie uszkodzone zwoje rdzeniowe i korzenie tylne. Zespół ten występuje również w zwyrodnieniu sznurowym rdzenia kręgowego i w zwyrodnieniu rdzeniowo-móżdżkowym. Zespól rogów tylnych. Zespół czuciowy rogów tylnych występuje łącznie z innymi objawami uszkodzenia rdzenia, szczególnie w jamistości rdzenia i w glejakach śródrdzeniowych. Bujający glej i powstające jamy w jamistości rdzenia albo guzy wnikają również do rogów tylnych.