Przy szybko narastającym zastoju w zawale serca i w ostrej prawokomorowej niewydolności krążenia w następstwie napinania torebki wątrobowej występuje silny ból o charakterze trzewnym (kolka rzekoma) z bolesnością przy opukiwaniu i ucisku. Wątroba w prawokomorowej niewydolności serca ma gładką powierzchnię, spoistość wzmożoną, brzeg tępy i wystaje spod łuku żebrowego na szerokość dłoni, stwierdza się przy tym objaw refluksu wątrobowoszyjnego (widoczne napełnianie się żył szyjnych przy ucisku wątroby płasko przyłożoną dłonią). W niewydolności niewielkiego stopnia wszystkie te objawy są słabiej wyrażone. Zastój przewlekły z postępującym włóknieniem powoduje wzmożenie spoistości wątroby, w rozwiniętej marskości jej powierzchnia jest nierówna. Ślepa biopsja stanowi ryzyko z powodu możliwości krwawienia. Rzadką przyczyną marskości pochodzenia sercowego jest niedomykalność zastawki trójdzielnej i zarośnięcie worka osierdziowego. Zakrzep żył wątrobowych występuje w nadkrwistości, w zakrzepowej plamicy małopłytkowej, w zwłóknieniu szpiku i w procesach toczących się w okolicy żył wątrobowych (guzy, np. nadnerczak, zapalenie osierdzia, zapalenie opłucnej). Klinicznie rozróżnia się postać o przebiegu ostrym i przewlekłym. W postaci ostrej stwierdza się bardzo powiększoną i żywo bolesną wątrobę (objaw refluksu wątrobowoszyjnego nie występuje) z różnego stopnia żółtaczką.