Objawów autyzmu jest wiele. Najbardziej znane to takie, gdy dziecko ma nadwrażliwość na dotyk i dźwięk lub nie reaguje na ból, sprzeciwia się jakimkolwiek zmianom w rutynie, jeśli mówi, to zwykle na jeden temat, nie biega w podskokach, nie balansuje rękami, chodzi drobnym krokiem, raczej jest spętane ruchowo, nie porusza się spontanicznie, dziwacznie się zachowuje, może za nami powtarzać słowa, nie mówi wcale, albo używa słów bez znaczenia, mało się uśmiecha, raczej patrzy „przez osobę”, unika kontaktu wzrokowego, woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi, nie bawi się z innymi i nie jest twórcze w zabawie, oraz generalnie woli być samo. Cechą autyzmu jest też autoagresja lub agresja, dziecko na przykład potrafi bić głową w ścianę, ale podłożem jest zwykle raczej lęk, w tym lęk czy po prostu nadmiar bodźców.

Ogromne są różnice miedzy dziećmi z autyzmem. Dzieci z nasilonym autyzmem potrzebują opieki i pomocy przy na przykład najprostszych czynnościach, jak przejście przez ulicę czy przy zakupach. Są wśród dzieci autystycznych i takie, które mają bardzo dobrze rozwiniętą mowę przy jednoczesnym problemie z wyobraźnią albo problemie z grami zespołowymi. Symptomatyczne są natomiast dla choroby problemy środowiskowe.