Rozwijające się powoli i przetrwałe porażenie przy uszkodzeniu neuronu ruchowego ośrodkowego, czyli drogi piramidowe, ma u człowieka charakter kurczowy. W obszarze porażonym dochodzi do wzmożenia proprioceptywnych odruchów mięśniowych. Z reguły, choć nie stale, stwierdza się osłabienie lub brak odruchów eksteroceptywnych. Po stronie porażonej wywołuje się zwykle tzw. patologiczne objawy piramidowe. Ostro zaistniałe porażenie w następstwie uszkodzenia ośrodkowego neuronu ruchowego, niezależnie od tego, czy dotyczy mózgu czy rdzenia, jest początkowo porażeniem wiotkim, związanym z osłabieniem lub zniesieniem proprioceptywnych odruchów mięśniowych. Wiotki niedowład przechodzi zwykle po paru dniach w niedowład kurczowy. W ośrodkowych porażeniach spastycznych, dzięki wzmożonej aktywności odruchowej, nie dochodzi do zaniku mięśni. Intensywność porażeń jest różna — od ledwo dostrzegalnego niedowładu do pełnego porażenia. Porażenia są silniej wyrażone w częściach obwodowych — w palcach rąk i stóp — niż przy ruchach dużych stawów. Najbardziej zaburzona jest zdolność do wykonywania drobnych, precyzyjnych ruchów. Wyjątkowo może się jednak zdarzyć, że porażenie powoduje większe utrudnienie ruchów w dużych stawach niż w stawach palców. W porażonej kończynie górnej ruchy zginania w stawie łokciowym, stawach dłoni i palców są lepiej zachowane niż ruchy wyprostne.