Rehabilitację psychospołeczną zwykle definiuje się jako metodę terapeutyczną, która zachęca pacjenta do rozwoju umiejętności i możliwości wykuizy-
stanie źródeł wsparcia w środowisku oraz zastosowanie procedur uczenia się (Bachrach 1992). W dzisiejszych czasach rehabilitacja psychospołeczna powinna być jednym z głównych elementów leczenia każdego pacjenta z rozpoznaniem schizofrenii. Jest metodą dostosowywaną do jego indywidualnych potrzeb. Polega na wykorzystaniu mocnych stron i obszarów kompetencji pacjenta, przywróceniu mu nadziei, zwiększeniu potencjału zawodowego, zachęcaniu do czynnego zaangażowania w przebieg leczenia oraz rozwijaniu umiejętności społecznych. Wspomniane cele często określa się wspólnym mianem „treningu umiejętności psychospołecznych”. Hogarty i in. (1991) przekonali się, że osoby uczestniczące w takim treningu po roku uzyskały lepsze wyniki na skalach przystosowania społecznego i miały niższy współczynnik nawrotów niż w grupie kontrolnej. Okazało się jednak, że wyniesione korzyści właściwie zniknęły po dwóch latach od zakończenia leczenia.