Wspomniane strategie obejmują również rehabilitację poznawczą. Dzięki syste-matycznym ćwiczeniom i technikom modyfikujemy deficyty poznawcze. Podczas treningu umiejętności społecznych pacjent uczestniczy w odgrywaniu ról i innych zadaniach, które mają mu pomóc w funkcjonowaniu w sytuacjach interpersonalnych. Nie mamy jeszcze wielu rezultatów, które przesądzałyby o skuteczności tych działań. W trakcie treningu rzeczywiście następuje wyraźna poprawa w obszarze zachowań związanych ze sprawnością motoryczną, ale nie jest pewne, czy ta poprawa się utrzymuje. Poza tym brakuje przekonujących dowodów, które świadczyłyby o tym, że rezultaty uzyskane wkutek treningu umiejętności psychospołecznych w kontekście klinicznym można uogólnić i odnieść do sytuacji z życia codziennego (Penn, Mueser 1996; Scott, Dixon 1995). Panuje jednak powszechny pogląd, że nauka określonych umiejętności i modyfikowanie deficytów poznawczych to obiecujące elementy ogólnego planu leczenia.