Prawidłowy skład płynów ustrojowych u człowieka zapewniają osmo i wolumenreceptory (receptory objętościowe). Skład ten przedstawia się następująco: Całkowita woda dala stanowi u mężczyzny 60%, u kobiety 50% i u dziecka 70% masy ciała. Z wiekiem i zwiększaniem się ilości tłuszczu w całej masie ciała procentowy udział wody ustrojowej zmniejsza się. Całkowita woda ciała dzieli się na płyny: poza i wewnątrzkomórkowy, zwane też przestrzeniami lub objętościami: poza i wewnątrzkomórkową i stosunek między obiema przestrzeniami wodnymi stanowi u zdrowego człowieka wielkość stałą. Przestrzeń pozakomórkowa obejmuje obok osocza krwi (7,5% całkowitej wody ciała) i płynu śródmiąższowego (20%) wodę znajdującą się w kościach (7,5%), chrząstkach i zbitej tkance łącznej (7,5%) oraz w przewodach wyprowadzających gruczołów (2,5%). Cztery ostatnie wskutek powolnej wymiany płynów nie mają większego udziału w gospodarce wodnej. Z tego powodu klinicystę interesuje nie tyle cała przestrzeń pozakomórkowa (27% masy ciała lub 45% całkowitej wody ciała), ile jej część podlegająca szybkiej wymianie, czyli tzw. czynna przestrzeń pozakomórkowa. Wynosi ona 16% masy ciała lub 27,5% całkowitej wody ustrojowej.