Ta dość rzadka postać obrzęku wywołana jest utrudnieniem odpływu chłonki i odznacza się dużą zawartością białka w płynie obrzękowym (10—50 g/1 = = l—5 g%), wybitną skłonnością do rozrostu tkanki łącznej (obrzęk włóknisty) i wreszcie narastaniem aż do obrzęku słoniowatego (który jest możliwy także przy zastoju żylnym). Obrzęk występuje prawie wyłącznie na nogach (obrzęk limfatyczny policzków, warg, powiek, małżowin usznych pojawia się wyjątkowo) i nierzadko przechodzi na mosznę i prącie lub srom oraz krocze. We wczesnym okresie miękkiego, odwracalnego obrzęku nie różni się on od obrzęku żylnego. Jest niebolesny, z reguły jednostronny, poddaje się uciskowi, wzrasta w ciągu dnia i maleje w nocy; często zaczyna się jako poduszkowate obrzmienie grzbietu stopy, następnie rozszerza się na okolicę stawu skokowego, podudzie i udo. Na limfatyczne pochodzenie obrzęku wskazuje brak objawów schorzeń żył, blada, aż porcelanowa, a nie sinicza barwa skóry, brak chorób, które są przyczyną powstawania obrzęków, przy istnieniu uszkodzenia ułatwiającego występowanie obrzęku łirnfatycznego (usunięcie sutka łącznie z węzłami pachowymi, naświetlania promieniami rentgenowskimi pachy, pachwiny lub okolicy podkolanowej, pierwotne lub przerzutowe zmiany w węzłach chłonnych).