Podejrzenie niedrożności tętnicy może być potwierdzone badaniem tętna i wysłuchaniem szmeru wzdłuż dużej tętnicy. Podczas badania chorego należy zawsze ustalić stan całego układu naczyniowego, ze sprawdzeniem tętna tętnic szyjnych, wzdłuż kończyn górnych, aorty brzusznej, udowych, podkolanowych, piszczelowych tylnych i tętnic grzbietowych stóp. W wypadku istotnego hernodynamicznie zwężenia tętno jest wyraźnie słabo wyczuwalne albo nie można go stwierdzić. Szmer wysłuchiwany wzdłuż dużego naczynia jest prawdopodobnie następstwem jego odcinkowego zwężenia. Typowe bóle chromania przestankowego w obrębie uda lub pośladka, przy zachowanym tętnie i bez słyszalnego szmeru naczyniowego, przemawiają za izolowaną niedrożnością tętnicy biodrowej wewnętrznej lub głębokiej uda. Potwierdzenie zamknięcia tętnicy można uzyskać na podstawie arteriogramu. Dla podjęcia decyzji o sposobie leczenia zamkniętej tętnicy konieczna jest dokładna znajomość umiejscowienia i długości niedrożnego odcinka tętnicy, a także rodzaj i „wiek” materiału zamykającego światło naczynia. Wiek zakrzepu można oszacować na podstawie czasu wystąpienia lub zaostrzenia się dolegliwości, a tym samym ocenić celowość leczenia fibrynolitycznego, co zależy od tego, czy skrzep zawiera jeszcze fibrynę.