Samoistne, bolesne wylewy dostawawe występują przede wszystkim w ciężkich dziedziczonych pośrednio hemofiliach A i B, jak również w konstytucjonalnych defektach czynników krzepnięcia I, II, VII i XIII. Szczególnie dotyczą one stawów kolanowych, łokciowych i skokowych. Krwawienia do mięśni przedramion i łydek, z ich obrzękiem i bolesnością, prowadzące do spowodowanych uciskiem porażeń odpowiednich nerwów, wskazują na ciężką postać krwawiaczki. Szczególnie charakterystyczne jest krwawienie do mięśni lędźwiowych, przy których noga po stronie krwawienia pozostaje w zgiętej pozycji. Krwiomocz makro i mikroskopowy może być zarówno objawem nefropatii, jak i zmian w drogach moczowych, ale także wyrazem uogólnionych zaburzeń hemostazy. Krwiopłucie jest najczęściej objawem chorób płuc, natomiast w koagulopatiach i trombocytopatiach jest bardzo rzadkie. Krwawienia z przewodu pokarmowego w postaci krwawych wymiotów i czarnych stolców występują w miejscowych uszkodzeniach, ale nierzadko w samoistnym lub wywołanym sztucznie niedoborze witaminy K.